Pinksteren
Met Pinksteren vieren we behalve het christelijke feest waarin de uitstorting van de Heilige Geest wordt gevierd ook dat de vruchtzetting in de natuur plaats vindt en het leven kan dus voortgang vinden (het voorchristelijke feest). We vieren dat de mens het geestelijke, de inspiratie, in zichzelf kan ervaren door er verbinding mee te zoeken. In oude gebruiken komen verschillende beelden steeds weer boven. Zowel de natuurfeesten (zoals Pinksterbruid en -bruidegom, Pinksterkroon en -krans, Meiboom en Meitak) als de christelijke symbolen (zoals witte duif). Pinksteren is het feest van de vrijheid en de liefde.
Bruid en bruidegom als beeld van de aarde die zich als bruid tooit opdat het leven zich voortzet. Symbool van nieuwe groei- en bloeikracht in de natuur.
De versiering voor Pinksteren (behalve enkele bloemen als pinkster- en boterbloemen en fluitekruid) altijd van papier wordt gemaakt, symbool van de scheppende menselijke geest.
Witte duiven wijzen ons de weg wanneer we in ons leven niet meer verder kunnen en staat symbool voor het neerdalen van de Heilige Geest.
Het beeld van de Pinksterboom is als een Levensboom, die hemel en aarde verbindt, die in het midden van de kring mensen is geplant en waaraan wij allemaal met onze eigen draad verbonden zijn.
De kleuters vieren Pinksteren met een bruid en bruidegom, de schoolkinderen vieren het door rond de meiboom te dansen en te zingen in witte kleding en kleurige linten. De kinderen dansen met elkaar en toch gaat ieder zijn eigen pad en wordt boven de hoofden een prachtig vlechtwerk geweven. Een oefening in sociale kunst.
‘Ziet hier komt de fiere Pinksterblom
en ik zou hem zo graag eens wezen.
Met die mooie kransen in het haar
en met die rinkelende bellen.
Recht is recht, krom is krom,
belief je wat te geven voor de fiere Pinksterblom,
want de fiere Pinksterblom moet voort.’
Bij Barbara, Stella, Arnika, Kristel, Sarah, Angela, Annelot, Sandra, Karin en Maaike kun je ook de seizoenen meebeleven.
Lees hier meer over het fotoproject Seasons.
