Sint Maarten
Het eerste feest in het jaar dat in het teken staat van het licht, maar ook van elkaar zien en delen. Het weer is ruw, de mens trekt naar binnen in de warme omhulling van het huis. Uit het donkere ondergrondse maken zij met een knol iets lichts. Daarmee scheppen zij een beeld van de zonnekracht die aan de aarde wordt gegeven.
De kinderen lopen op 11 november (de sterfdag van Sint Martinus) ‘s avonds in een optocht met lichtjes (knollen/pompoenen/lantaarntjes) door de stad en zingen liedjes.
L eff liep met zijn klas een prachtige tocht door de stad, betoverend mooi in de schemer met al die lichtjes. Ze bezochten 3 huizen waar het prachtig was versiert met kaarsjes en waar lieve mensen hen ontvingen. De kinderen zongen uit volle borst en waren zo dankbaar voor hetgeen ze terug kregen voor hun gezang (een mandarijn, een walnoot en een doosje krentjes). In een van de 3 huizen mochten ze binnen zingen en wat was het daar prachtig, de sfeer van Dickens. Ze zaten daar op de trap en de ouders stonden beneden te genieten van dit mooie warme tafereel met traantjes in de ogen, zo ontroerend. Na de tocht was er een prachtig Sint Maarten spel met een stoere ridder op een echt paard, een bedelaar op blote voeten en prachtige Engelen. We hebben zo genoten.
J ade liep dit jaar voor het eerst niet mee met de optocht omdat haar klas liedjes ging zingen voor oude mensen in een bejaardenhuis. Jammer dat we daar niet bij konden zijn. J ade heeft haar lantaren gegeven aan een oude vrouw in een rolstoel, die haar heel hartelijk bedankte vertelde ons lieve meisje.
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten reed door weer en wind,
zijn vurig paard droeg hem gezwind.
Sint Maarten reed met vollen moed,
zijn mantel dekt hem warm en goed.
Een oude, oude, oude man stond aan de baan.
Hij keek de ridder smekend aan:
‘Och, help mij toch uit deze nood,
ik vind hier in de kou de dood’.
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten was zeer aangedaan.
Hij bleef voor d’arme bedelaar staan.
Hij trok zijn slagzwaard uit de scheê
en sneed zijn mantel vlug in twee.
De oude, oude, oude man kwam ‘s nachts weerom,
hij had de halve mantel om.
Hij sprak tot Maarten zonder spot
en zei: ‘Ik ben de lieve God!’
Bij Barbara, Stella, Arnika, Kristel, Sarah, Angela, Annelot, Sandra, Karin en Maaike kun je ook de seizoenen meebeleven.
Lees hier meer over het fotoproject Seasons.